V for Vendetta'nın İdeolojisi

- “Fikirlere kurşun işlemez” + İyi tamam işlemesin. Hadi şimdi bir fikir söyle. - “Beni öldürebilsin ama fikirleri öldüremezsin” + Tamam abi öldüremem biliyorum. Hadi şimdi işe yarayacak bir fikir söyle. - “Fikirler acıyı hissetmez. Kanamaz. Onları öpemezsin de” + Abi sen bir tane fikir söyle. Ben öpeceğim. İşe yarar bir şey söyle göreceksin direk öpeceğim. Kendisine sosyalist, komünist, kapitalist, liberal diyen insanları duyunca aklınıza ne geliyor? Sizce nasıl bir sistemi savunuyorlar? Tamam aklınıza ne geldiyse bir kenarda tutun. Bugüne kadar yaşadığınız bütün ülkelerdeki yasal partilerden, yasadışı örgütlenmelere kadar bütün oluşumları düşünün. Aklınızda yer ettiği haliyle, istisnasız hepsi hakkında, “Şöyle bir ideolojisi var. Şöyle bir hedefi var ama ulaşmasına izin verilmiyor” kalıbı ile bir şeyler söyleyebilirsiniz. Değil mi? Hatta yıllar yılı, on yıllar boyunca tek başına iktidarda kalmış olanı için dahi söyleyebilirsiniz değil mi bunu: “Bir şeye ulaşmaya çalışıyor ama engel olunuyor.” Hepsi bir şeye ulaşmaya çalışıyor pozisyonunda… Peki ulaşmaya çalıştıkları şeyin bir gerçekliği olup olmadığını sorguladınız mı hiç? Hadi somut örnekler içeren diyaloglar yazalım. - “Komünistler ülkeye Komünizmi getirmeye çalışıyor ama izin verilmiyor”. + Ama bir ton milletvekili maaşı alıp, bir sürü ayrıcalıklardan yararlanıyorlar ve görünürde de hiçbir faydaları yok. - “Tamam işte komünizmi getirmeye çalışıyorlar ama izin verilmiyor. İzin verilse o kadar çalışacak, o kadar faydalı olacaklar ki… Ama engel olunuyor.” … - “PKK Fars devleti kurmak istiyor ama izin verilmiyor.” + Niye ne işe yarayacak? - “Ne işe yarayacağını onlar biliyordur herhalde.” + Sayısız insanı katletmişler. Ucu bucağı olmayan, hesap edilebilirliğin fersah fersah üstünde zarar vermişler. Niye bu kadar zarar veriyorlar? - “İşte Fars devleti kurmak istiyorlar ya ondan. Devlet kuracaklar, kanuna hukuka uyacaklar, haydutluk yapmayacaklar ama izin verilmiyor. Bu kurma sürecinde her şeyi yapmaya hakları var.” + Ondan mı o kurma süreci hiç bitmiyor acaba! … + Sapkın sözde dini fırkalar var. Hırsızlıktan, haksızlıktan, uğursuzluktan artık deliye dönmüşler. İşlemedikleri suç kalmamış. Onlar hakkında ne diyeceksin? - “Onlar da din devleti kurmak istiyor ama izin verilmiyor. Aslında izin verilse, hiç hırsızlık yapmayacaklar. O kadar yararlı olacaklar, o kadar çok çalışacaklar ki ama izin verilmiyor. Onun için başkalarının hakkını gasp edip haksızlık yapma hakları; hırsızlık, uğursuzluk yapma hakları oluyor. Kuramadıkları için.” Peki V’nin ideolojisi neydi? Nasıl bir sistem istiyordu? Aklınıza ne geliyor? Siz bunu düşünürken, ben okudukça, düşündükçe her insanın yaşaması gereken 2 aşamalı uyanışı anlatayım. Birinci uyanış, az önce saydığımız kendini sosyalist, komünist, liberal vs… diye tanıtan insanların hiçbir ideolojilerinin olmadığını fark etmedir. Uyanışın ikinci aşaması ise belirsizlik sunan şeyin ideoloji olamayacağını görmek ve Dünya tarihinde bugüne kadar hiçbir ideolojinin ortaya konmadığını fark etmedir. Onun için az önce “Kendisine sosyalist, komünist, kapitalist, liberal diyen insanları duyunca aklınıza ne geliyor? Sizce nasıl bir sistemi savunuyorlar?” dediğimde küçük bir ihtimalle, aklınıza, sorgulansa hiçbir şekilde altını dolduramayacağınız sağdan soldan duyduğunuz bir iki ezber cümle geldi, büyük bir ihtimalle hiçbir şey gelmedi. Hiçbir şeyin gelmemesi, birincisinden daha iyidir. Rahat olun. Dünyada hiç kimsenin aklına bir şey geliyor değil. Birbirinizi kandırıp duruyorsunuz. Onun için V for Vendetta filminde, film boyunca devam eden o kadar muhabbet, özlü sözler, derin anlamı varmış gibi söylenen sözler filmin sonunda somut hiçbir yere varmadı. Varamazdı da. Koştular ve durdular. Bu kadar. Çünkü dünya tarihinde ideoloji diye bir şey hiçbir zaman olmamıştır. “Yok ya vardır herhalde bir şeyler” diyecekseniz. Hadi bir tanesinin üzerine gidelim. Mesela PKK’lı gibi konuşalım. - Bizler Fars Devleti kurmak istiyoruz. Bunu istediğimiz için bu uğurda her türlü katliamı, uyuşturucu ticaretini gerçekleştirebilir, tecavüz çiftlikleri kurabiliriz. + Niye ki ne işe yarayacak Fars Devleti. Bir işe yarayacaksan, buyur Türk Devletinin başına geç. - (Ulan hakikaten ne işe yarayacak! Dur itiraz edilemez pozitif anlamlı bir şeyler söyleyeyim) Anadilde eğitim olacak. Böylece Fars çocukları Farsça eğitim alabilecekler. + İyi de sen önce sorun olarak anadilde eğitimi söyledin. Sonra Farsça eğitim dedin. Anadilde eğitim sorununu çözmüş olmadın ki. Kurduğun sistemde, birisi “ben Ugandaca eğitim istiyorum” dediğinde bile sistemin bunla ilgili istihdamı ve altyapıyı sağlıyor, herkesi farklı farklı dillerle sınav yapabiliyor ve buna rağmen ortak bir sıralamaya sokabiliyor olması lazım. Değil mi? Bunların hepsini düşündün, planladın ve hazırladın. Değil mi? - Ya ben bunları daha önce düşünmemiştim. Genelde “ana dilde eğitim” dediğimde kimse ötesini sorgulamıyor böylelikle devamlı olarak eğitim isteyen insan pozisyonunu koruyabiliyordum. Arkadaşlar! İdeoloji diye duyduklarınız, siyasi arenada insanları kandırmak için uğraşanların blöfüdür. Mutlaka üzerine gidin. Örneğin “işçiler, emekçiler” diye konuşuyorsa, “Bir insan ne olursa işçi olur? Ne olmazsa işçi olmaz? İşçinin tanımı ne?” diye sorgulayın. Ya da mesela liberalizm diyerek özgürlükten bahsediyorsa, özgürlüğün tanımını isteyin. Bu arada, hiçbir şekilde özgürlüğün tanımını alamayacaksınız. Özgürlüğün tanımını Devrim Dersleri – 5’te yapacağız. Bu şekilde ezberlerini bozdukça nasıl saçmaladıklarını ne kadar yetersiz olduklarını, aslında her şeyin blöf olduğunu apaçık göreceksiniz. İşte, blöf olduğu için, ne yazık ki, şovmen ve dolandırıcıların oyun alanı haline dönüşmüş sözde siyasi arenada, istisnasız hepsi “bir ideolojisi var, bir şeyler yapmak istiyor ama engel olunuyor” pozisyonunu korumaya çalışmaktadır. Bunun bir adım ötesini görmediniz, göremeyeceksiniz de. İşte bu belirsiz ortamda, örgütler tarafından siyasi parti tabelaları ardı ardına açılır. Hem böylece savundukları bir şey varmış gibi yapmış olurlar hem de siyasette dönmemesi gereken ama ne yazık ki dönen korkunç bir parayı elde ederler. Para döngüsünün kurulmasının ardından, hepsinin suç ortağı pozisyonunda kemik bir seçmen kitlesi oluşur. Siyasi parti tabelaların ardı ardına açılması ve suç ortağı pozisyonunda kemik bir seçmen kitlelerinin oluşması ortada bir görüş olduğuna dair insanları bir kat daha yanıltır. İşte bu suç ortakları, propagandalarla herhangi bir yerin suç ortağı olmamış seçmenlerin “tepki oylarını” yönlendirmeye çalışarak merkezi ya da yerel yönetimleri elde etmeye çalışır. Bütün bu sürecin sonunda, tepki oyları sebebiyle yönetimler değiştikçe sadece kadrolar değişir. Bu kadar. Bu sürecin en üzücü yanı ise tepki oyu vererek yönetimi değiştirenlerin bir şey başardıklarını zannetmeleridir. Filmin sonunda seçimi kazananlar, ister merkezi ister yerel yönetimin başına geçmiş olsun, aynı öncekiler gibi “çok çalışmak istiyor ama engel olunuyor” pozisyonunu korumaya devam eder. Hiçbirinin bir şey istediği yoktur. Sadece haydutluklarına yol yapıyorlar. Zaten istiyoruz dedikleri şeylerin de bir gerçekliği yoktur. Bunların hepsi blöftür. “Al sana toprak veya al sana makam, hadi yap yapmak istediğini. Kur devletini, hukuk ve ekonomik düzenini” de. Bak ne oluyor! “Yok yapma, ezberimi bozma. Ben devamlı isteyeceğim. Sen de devamlı vermeyeceksin. Bu belirsizlikte her türlü haydutluğu, hırsızlığı, katilliği, tecavüzcülüğü, uyuşturucu kaçakçılığını yapma hakkım olacak. İşi ciddiye bindirme lütfen. Bir adım ötesine geçme. Bırak bedavadan her ay hesabıma yatan parayı gece, kulüplerde yemeye, sabah ise çok umurumdaymış gibi, sanki bir çözümüm varmış gibi “ülkede ekonomik kriz var” edebiyatı yapmaya devam edeyim.” Belirsizlik yaratma ve çok faydalı olacakmış ama engel olunuyormuş pozisyonunu koruma, dolandırıcılığın ilk ayağıydı. İkincisi ise hedef alındıkları algısını oluşturma çabalarıdır. “Hedef alınıyorsam demek ki önemliyim, hedef alınıyorsam demek ki bir şey savunuyorum, bir davam var” algısını oluşturmadır. “Kim bunları neden hedef alsın yahu” dediğinizi duyar gibiyim. Zaten onun için, hedef alınacak hiçbir yanlarının olmadığını bildikleri için, sırf hedef alınıyor görüntüsü vermek için insanları tahrik edip dururlar. Örneğin, sosyal medyada özellikle YouTube’da kendini Müslümanmış gibi gösteren bazı tahrik üstatlarının, tarihte yaşamış ve gerçekten büyük işler başarmış ve onların tırnağı olamayacak kişilere hakarete varan sözler söylediklerini duyarsınız. Bunun karşılığında da küfür yer dururlar. Arkadaşlar bu insanların sabah akşam küfür yiyor olmaları, senin bilmediğin bir şeyi biliyor da onun için hedef alınıyor olduğunu zannettirmesin. Öyle zannedilsin diye zaten küfür yiyecekleri konuyu özellikle seçip insanları tahrik ediyorlar. Ayrıca bu şekilde sanki senin için savaşıyormuş, sen ona borçluymuşsun gibi bir durum oluşturmaya çalışıyorlar. Bunları yemeyin. Kendinizi bu, vakit kaybından ibaret bomboş karakterler için taraf etmeyin. Hedef alınma konusunun başka bir versiyonu olarak kendilerine sanal düşmanlar da yaratırlar. Bunu yazarken tam, internetten kendine düşman yaratmaya bir örnek bakacaktım ki, Twitter’da harika bir örnek düştü önüme. Bakın şimdi kimler nereleri hedef almış da kahramanımız nereleri kimlerin elinden kurtaracakmış. “Tarım Bakanlığı’nı Bill Gates Vakfı’nın tasallutundan, Sağlık Bakanlığı’nı Dünya Sağlık Örgütü’nün vesayetinden, Millî Eğitim Bakanlığı’nı Amerikan Fulbright Komisyonu’nun vesayetinden kurtarmak için gereken mücadeleyi mecliste etkili bir şekilde yapacağız” Normalde bir psikiyatriste söylediğinde şizofreni tedavisi başlattıracak sözleri, kamuya hitaben söylüyorlar. İnsanların da hoşuna mı gidiyor acaba “Bill Gates tarafından hedef alındığını” düşünmek. Elbette hepinizin bildiği gibi, bakanlıklar tarikat, aşiret, örgüt gibi bilumum ilkel yapılanmaların; “tepki oyu veriyorum” diyen insanlar yüzünden çeşitli belediyeler de kravatlı teröristlerin işgali altındadır. O kurumların bunlardan temizlenmesi gerekmektedir. Tabi bunları hedef alamadığı için sanal düşmanlarla insanları oyalayıp duruyor. Fakat mevcut düzende seçime girerek bunları yapacaksan zaten bu ilkel yapılanmaları hedef almaman gerekiyor. Tahmin edin neden? Doğru bildiniz. Çünkü bunların ciddi bir oy potansiyeli var. Mevcut seçim sisteminin, kontrolsüz cumhuriyet rejiminin ne kadar yanlış olduğunu buradan bir kere daha teyit ediyoruz. Bu arada filmde V için yaratılan düşman ne kadar basit yazılmıştı öyle. Çizgi filmlerde kötü karakteri çocuk anlayabilsin diye yapılanlar seviyesindeydi. Fakat ben bir şey sormak istiyorum: Bu kötü karakter ne yapıyordu da kötüydü? V ne yapıyordu da iyiydi? V’de olan ama kötü karakterde olmayan şey neydi? En temelde o da hırsızdı bu da hırsız. Yapılan makyajları kaldırsan ikisi arasında ne fark bulabilirsin ki? Neyse… Şimdi insanları kandırmaya çalışan sözde dava adamlarının üçüncü ve son özelliğine geçelim. Bakanlıklar, çeşitli ilkel örgütlenmelerin işgali altında dedik ya. O zaman kadro sever suç şebekelerinin üçüncü özelliğini, “bir ideolojileri varmış gibi yapmak için sembol karakter yaratma çalışmalarını” bu kadrocu tarikatlar üzerinden anlatalım. Ama öncesinde bir benzetim yapmak istiyorum. Programcı arkadaşlar bilirler. Çok kanallı program yazarken kanallar arası senkronizasyonu sağlamak için senkronizasyon nesneleri kullanılır. Sen ne zaman bir senkronizasyon nesnesi yaratsan, Windows çekirdek için söylüyorum, çekirdekte de bir isimli nesne yaratılır. Çekirdekte yaratılan o senkronizasyon nesnelerinin nesi vardır, biliyor musun? İsimleri. Bu kadar. Onun için isimleri de “isimli nesnelerdir”. O isimler üzerinden senkronizasyon sağlanır. Sadece isim. İşte isimden başka hiçbir şeyin olmaması durumu, lider diye birilerini pazarlayarak haksızlık yapan örgütlenmelerin birebir eşleniğidir. Ne zaman “bilmem neciler” diye isim duysam, aklıma bu isimden başka bir şeyi olmayan isimli nesneler gelir. Ciddiye alıp bu kadar ismi zikredilen kişi ne yapmış diye bakıyorsun, hiçbir şey yok ya. Hiçbir şey. Ondan sadece isim duyuyorsun, devamlı birilerinin isimleri söyleniyor. İsimden öteye geçilmiyor. Örneğin, bu günlerde bin bir çeşit rezilliği çıkan bir tarikat var. Lider diye şu anda yaşamayan bir şahsın ismi söyleniyor. İsmini zikrettikleri şahıs lokomotifte mi vagonda mı ne Arapça sağdan sola okuma öğretmiş. Anlata anlata bitiremiyorlar. Elbette anlata anlata bitiremedikleri şeyin bu olması, elde başka bir şeyin olmamasından kaynaklanıyor. Ciddiye alıp "İyi güzel de anlata anlata bitiremediğin şeyi herhangi bir Arap ülkesinde her gün yapıyorlar. Ne bu şimdi?” desen. Muhtemelen “Ya kardeşim ne ciddiye alıyorsun. Söyleyecek başka bir şey bulamıyoruz. Ondan bunu inanılmaz bir şeymiş gibi anlatıyoruz” diyecekler. O zaman öyle demeyelim de şöyle bir soru soralım. Vagonda Arapça sözcük okutmuş birini ruhani lider diye belledin ya, böyle yaptığına göre haksızca kadrolaşma, yasal hırsızlık, tarikat yurtlarında küçük çocuklara tecavüz gibi şeyleri yapmayacaksınız değil mi? Aaa bir dakika, siz bunların hepsini zaten yapıyorsunuz. E ne işe yaradı o zaman adlarını söyleyip durduğun sözde sembol karakterler, anlata anlata bitiremediğin o ulvi davranışları? Arkadaşlar! Kendilerine ne diyorlarsa desinler, avamın örgütlenmesi çıkar çetesinden ibarettir. Böyle değilmiş gibi yapmak için kendilerine taktıkları sıfatların ya da birilerini düşman belleyip onlara taktıkları sıfatların ve bunları çok fazla kişiden gayet kendilerinden emin bir şekilde duyuyor olmanız sizi yanıltıp, bu sıfatların herhangi bir tanımının olduğunu zannettirmesin. Bu kurgu terminolojiden uyandığınızda sanki farklı kulvardaymış gibi gözüken bu ilkel çeteleşmelerin tamamının aynı davranışları sergileyen tek bir millet olduğunu göreceksiniz. Bu arada, kurgu terminoloji dedik ya… Bak ben size sağcı, solcu, liberal denince aklınıza gerçekten ne geldiğini söyleyeyim. Siz doğru ya da yanlış deyin kendi kendinize. Solcu deyince aklınızda beliren şey, cinsel ilişki konusunda daha esnek davranan insan profilidir. Sağcı deyince aklınızda beliren şey ise cinsel ilişki konusunda biraz daha tutucu davranan insan profilidir. Bu kadar. Yani birinin ya da bir yöre halkının cinsellik konusunda daha esnek davrandığını gördüğünüzde solcu diyorsunuz daha tutucu davrandığını gördüğünüzde ise sağcı diyorsunuz. Peki liberal deyince? “Hayatıma bakarım, çıkarıma bakarım, yer içer keyfime bakarım, çıkarım yoksa hiçbir şeye bulaşmam ama yine de kendimle ilgili bir şey söylemem lazım. Hmm o zaman yaz! Liberal!” Toparlayalım. Bu çalışma ideolojiler kapsamında yaptığımız son çalışmadır. Bugüne kadar neleri neleri işledik… Siyasi arenayı meşgul eden hayatta hiçbir kutsalı olmayan şovmen ve dolandırıcıları… Onların yarattığı bomboş rüzgâra kapılan ve bunların aslında kurtulmak istediği ile birebir aynı özelliklere sahip olduğunu anlayamayan insanları… Bu insanların seçmen yapılıp seçimin kaydının da tutulmayışını ve bunun zararlarını… Kurgu terminolojileri, olmayan düşmanları, olmayan sembol karakterleri… Yapılan ölü istismarlarını… Hiçbir yeterliliği olmadığı halde bir şekilde makam elde etmiş insanlardan medet umarak kaybedilen vakitleri… Aslında hiçbir davalarının olmadığını, zaten ortada bir davanın da olmadığını… Olmayan davalarına tarih çıkarmak için yapılan dezenformasyonları… Değişimin sadece cezalandırma hukuku ile gelebileceğini, ne siyasi arenanın dolandırıcı ve şovmenlerinin ne de bunların seçmen kitlesinin tüm vaatlerin Cezalandırma Hukuku çevresinde olması gerektiğinin farkında bile olmadığını… Bunları ve çok daha fazlasını enine boyuna gerek yazı gerek video olarak inceledik. Bir daha bu konuları işleyemeyeceğim. Bu çalışma son olacak. Yalnız bitirmeden önce gördüğüm 3 konu var onları da bu konuya eklemek istiyorum. Birincisi her gün gündem yorumlayan insanlar ile ilgili. Fark etmişsinizdir, Youtube sayesinde her gün gündemi yorumlayan insanların sayısında baya bir artış oldu. Tabi işleri bu olduğu için devamlı bir şeyleri yorumlamak zorundalar ama gündem o kadar ahım şahım konular içermiyor. Bu kadar yorumlanıyor olması, gündemdeki olayların önemli olaylar olduğunu ya da adı geçen insanların bu derece isimlerinin zikredilmesini hak edecek nitelikte işler yapıyor olduklarını zannettirmesin. İkincisi ise gerçekten çok sinir bozucu. Yaşadığım ülkede bir terör örgütü tarafından ele geçirilmiş fakat “Atatürk'ün partisi” adı altında isimlendirilmeye çalışılan bir parti var. Ne zaman bu partinin yönetici pozisyonunda insanları terör örgütü lehine açıklama yapsalar buraya oy verenler ışık hızıyla "2 oy için bunu yapmaya değer mi" gibisinden sözler söylüyorlar. Hayır bunu oy için yapmıyorlar. Hatta bırak oy için yapmayı bunu yaptıkları için oy kaybediyorlar. O kadar cahiller ki ama o kadar cahil ve niteliksizler ki, o kadar hak etmiyorlar ki o makamları, terör örgütünün bir ideolojisi olduğunu ve haklı olduğunu zannediyorlar. Yani bir Narko-Terör Örgütü için fedakârlık yapıyorlar. İşte bunlara oy verip geçenler, bu gerçek ile karşılaştıklarında, “Oy için bu yapılır mı” diye hesap sorma görüntüsü veriyor ki, insanlar bunun fedakârlık için değil, oy için yapıldığını sansınlar diye. Stratejik davranıyorlarmış gibi olsunlar diye. Çünkü şunun farkındalar: Yönetici pozisyonundaki, bir terör örgütü için fedakârlık yapacak kadar alçalıyorlarsa, seçmeni olarak onlara da aynen bu durum yansımış olacak. Onun için fedakârlık yapılmadığının stratejik davranıldığının algısını oluşturmaya çalışıyorlar. Hayır anlamadığım şey şu, stratejik davranıyor olmuş olsaydı bile bu senin yaptığını masumlaştırmayacaktı, neden uğraşıyorsun bu kadar?  Ayrıca "Ben tepki oyu verdim. İsteyerek vermedim" demek de narko-terörizm ile yan yana gelmiş olduğun gerçeğini değiştirmiyor. Ehli keyif olup oturduğun yerden maaşın yatmasını bekleyeceğine gidip partine sahip çıksaydın. Ve son olarak, "Ben Atatürk'ün partisine oy verdim" diyerek kendini eleştirilemez noktaya çıkarmış da olmuyorsun. Atatürk 1938 yılında vefat etti. Ve ortada Atatürk’ün partisi diye bir parti de bulunmamaktadır. Atatürk’ün partisi sözüyle yapılan şey, geçmişte yaşamış, herkesin takdir ettiği, başarılı bir insanın istismar edilmesinden başka bir şey değildir. Güya, aklınca Atatürk’ü referans gösterecek, Atatürk’ün adını duyunca kimse ondan yaptığının hesabını soramayacak. Herkes onun doğru bir şey yaptığını düşünecek ve bu şekilde düştüğü durumu gizlemiş olacak. Üçüncü ve son konu ise, -ki bu beni çok rahatsız etmiyor ama uyarmak istiyorum-, kalabalığa hitap ederken, bugün dahi, “Yüce Türk Milleti” şeklinde hitapta bulunmaktır. Bu hitap, günümüzde kabul edilebilir bir hitap değildir. Bu hitap çoğunlukla Atatürk tarafından kullanılırdı ve onun da karşısında Kurtuluş Savaşını kazanmış ve ardından yeni bir devlet kurmuş bir kitle vardı. Bugün herhangi bir savaşı kazanmış bir kitle yaşamamaktadır. Zamanlarının büyük bir kısmı, genel olarak boş ve hatta bir kısmı tamamen yanlış bir eğitim müfredatı ile boşa harcanmış; belki çıkış yolu olarak ömrünü kolay para kazanma yollarında israf etmiş, belki böyle bir şeye ihtiyacı olmadığı halde yine de bu şekilde hayatını israf etmiş, bir kısmı yasal hırsız olmuş, belki büyük bir kısmı fırsat gelmediği için yasal hırsız olamamış ama sırada bekleyen, ayrıca bahsettiğimiz Kurtuluş Savaşında kazanılmış taşınmazları satışa çıkmış ve bu konuda sesi bile çıkmayan, belki “benim param yatsın da ne yaparlarsa yapsınlar” diyen bir kitle var. Elbette istisnalar da var. İşte o istisnalar Büyük Türk Milleti’dir. Onları ortaya çıkaracak düzen ise Adil Dünya Düzeni Bildirisinde anlatılan düzendir. Dikkatli okursanız, Adil Dünya Düzeni büyük bir eleme sistemidir. İşte o eleme sürecinden sonra gördüğünüz her kalabalığa, Türkiye için söylüyorum, “Büyük Türk Milleti” şeklinde hitapta bulunabilirsiniz. Ama eğer şimdi yapar ve o insanların doğru tercihler yapmaları noktasında bir beklenti içine girerseniz büyük büyük hayal kırıklıkları ve mahcubiyetler yaşarsınız. Unutmayın: Yasal hırsızların da oy verdiği bir düzende yasal hırsızlığı bitireceğin vaadinin işe yarayacağını beklemek hayalperestliktir. “Benden uyarması” diyerek ideolojiler konusunu bitirelim.  Artık yeni ve farklı çalışmalarda görüşmek umuduyla… Not: Devrim Dersleri serisinin sonunda Dünya Tarihinin ilk ideolojisini yayınlanmış ve ilk ideolojik siyasi partisini kurmuş olacağız.